بسم الله الرحمن الرحیم...

هان ای وعده ی لاریب الهی ...

آقا می دانم می آیی ...

می دانم می آیی ...

می دانم می آیی ...

وانتظارم هرروز شوقی از نو میگیرد ...

ای انتظار ...ای انتظار ...ای انتظار ...

آقای بهترین بهترین ها ای به گزین خلایق دوعالم ...

دست شوقت را هر روز حس می کنم لابلای قطراته باران ...

نسیمی که می گذرد ...

نگاهی که شکوفا می شود با نامت و...

لابه لای تمام خوبی ها احساس میکنم  دم الهیت را ...

ومن هنوز انتظار را نقاشی میکنم ...

هر روز ...

برتابلویی از جنسه حریری سپید ...

وبرسردره تمام خانه های عشاقت آویزان میکنم تا نامحرمان به ما نگویند :

نگاه کنید آنان امامشان را از یاد برده اند ...
 

وشماتتمان کنند به نبودنت یا اباصالح المهدی ...

مگر می شود بی حضرتت نفس کشید؟؟؟

هیهات ...هیهات ...هیهات ...
 

ای تمام معنای امید ...ای تمام امید نفس کشیدنم ...
 

تا انتظاره مُنتَظَر مُنتَظِر خواهم ماند...

واین روزها که غم مادر دارد قلب الهیتان را تنگ می کند ...

آقا جان سرتان سلامت ...

غمتان می کُشد مارا ...

می کُشد ما را ...

آقایم ...

امامم ...

مسافرم ...

 آقا بیا وبه حیرانی نگاهمان آسایش بخش ...

شاید اندکی تا رسیدن ...شاید ...

هوای نگاهتان بارانیست از غم هجرت مادر ...

و هوای دلهای ماهم ابری و نگاهمان بارانی ...

شاید اندکی تا دم دیدار مانده است ...

غم نگاهتان می کُشد ما را ...

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

روزهای غم مادر ...صلوات زیاد بفرستیم که قلب آقامون غم دارند ...سنگینه ...

آقامون غم دارند ...

درسته که حضرت زهرا مادرهمه ی شیعیان هستن اما فرزند حضرتش غمش چیزه دیگریست ...

پس دمادم برای سلامتی ، آرامش وسکینه ی خاطر آقای انتظارمون صلوات بفرستیم ...

الالعنت الله علی القوم الظالمین ...

« اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرج المهدی بحق المهدی »

  « فتوکل علی الله ان الله یحب المتوکلین »

گفتم ...

هیچ نگفتم ...

حرفم را بلعیدم ...

چه سخت بود ...

بلند شد وکتاب شعرش را از طاقچه برداشت و...

همون شکل ایستاده چشماشو بست و...

یه صفحه ایی رو باز کرد ...

باهمون صدایی که همیشه ته تهاش یه لرزش خاصی داشت شروع کرد به خوندن ...

دلت را خانه ما کن مصفا کردنش با من

به ما درد خود افشا کن مداوا کردنش با من

بیاور قطره اشکی که من هستم خریدارش

بیاور قطره اخلاص دریا کردنش با من ...

بقیشو اما دیگه نخوند ...

میدونست خودم ازبرم ...

فقط با یه لبخند نگام میکرد ...

سرم پایین بود ...

یه چیزی قلبمو چنگ میزد ...

بغض لعنتی حتی نای نفس کشیدنمو ازم گرفته بود ...

باهمه این حالات به خودم جرات دادم ...

باهمون حالی که چشم به گل قالی خشک شده بود ...

آروم بایه صدایی که انگار از ته چاه بیرون میومد ...

گفتم :اما من ...

اما من که ...

بازم نتونستم حرفمو بزنم ...

اومد جلوم نشست ...

زانو به زانو ...

چشم به چشم ...

بازم اون لبخند عجیبش ...

چشم تو چشم شد وگفت ...

دل دل می کنی برا چی ؟؟؟

خوبه خودت دیدی چی اومد ...

چرا زلال نمی کنی قلبتو ؟؟؟

چرا این قد ریب داری ؟؟؟

خوف داری ؟؟؟

دستام میلرزیدن ...

بااینکه تمام سعیمو میکردم که نفهمه دستام میلرزه ...

اما ...

چشمامو بستم ...

بستم که دیگه ...

سکوت ...سکوت ...سکوت ...

طوری که حتی صدای قلبمو میشنیدم ...

میشنید ...

تالاپ ...تلوپ ...تالاپ ...تلوپ ...

محکم به قفسه سینم میخوردو برمیگشت ...

مثه گنجشککی که تقلای شکستن قفس رو داره ...

که رها بشه ...که ...

اما حیای حضورش ...

آخه میگفتم چی ؟؟؟

اونم چشم تو چشمش ؟؟؟

دیگه دم دمای سحر شده ...

صدای قرآن رو میشنیدم ...

اذان نزدیک بود ...

بهترین لحظه ی فرار ...

گریختن از هرچه ترس وخوف و...

بلند شدم ...باهر سختی که بود ...

لب حوض نشستم ووضو گرفتم ...

صدای اذان پیچید لای وجودم ...

لای شب بوها ...

لای حوض آب ...

لای خیال های خواب مانده ...

لای عطر خوش صبح خدایی ...

صدای تمام کائنات تو گوشم میپیچید ...

صدای کنجشککان ...

صدای درختان ...

صدای پیچک ها ...

صدای برگ ها وگل ها وحتی ساقه ها ...

وحتی صدای جیرجیرک ها و قورباغه ها ...

وقت سجود آمده بود ...

وقت خلاصی از خاک ...

وقت جدایی سره از ناسره  ...

وقت ناب الهی ...

الله اکبر الله اکبر ...الله اکبر الله اکبر ...

وجان را باید به 2رکعت عشق قامت بست ...

جامه بتکان ...خالص شو ...قامت ببند ...

قد قامت الصلاة ...

« اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرج المهدی بحق المهدی »

  « فتوکل علی الله ان الله یحب المتوکلین »

بسم الله الرحمن الرحیم...

برای روضه ی زهرا به ما توان بدهید 

به چشم گریه کنان اشک بی امان بدهید

برای سینه زدن در عزای مادرمان

در این حسینیه ها بیشتر زمان بدهید

میان روضه که همسایه ایم بین بهشت

کنار خانه ی زهرا به ما مکان بدهید

برای گریه بر آنچه که آمده سرمان

به جای اشک به ما چشم خون فشان بدهید

به آه و زمزمه در روضه ها تسلایی

به قلب غم زده ی صاحب الزمان بدهید

اگر سوال شد آخر چه شد به مادر ما

فقط به دیده ی حسرت سری تکان بدهید

نمی شود که بگوییم بین کوچه چه شد

برای مرثیه خواندن اگر زبان بدهید

به روز حشر زمان حساب ناله زنیم:

فقط به خاطر زهرا به ما امان بدهید

قسم به عصمت آن چادری که خاکی شد

مزار مادرمان را نشانمان بدهید

اگر که روزی ما دیدن مدینه نشد

 برات کرب و بلایی به دستمان بدهید ...

شاعر :؟؟؟

« اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرج المهدی بحق المهدی »

  « فتوکل علی الله ان الله یحب المتوکلین »

 من عاشـق  آن رهبــر  نورا نــی خـویشم

آن دلبــر وارستــه  عـرفـانـی خــویشم  

عمـری است غمیـنم  ز  پریشانـی آن  یار

هـر چنـد که  محزون ز پریشانی خویشم 

در دام  بـلایت  شـده ام  سخـت  گرفتـار

امـواج  بـلای  دل  طوفــانــی  خـویشم 

چون نقـش نگـارین تو بر دیـده در افتــد

گمگشتــه  این دیـده  بـارانــی خـویشم

زان لحظه که مجنون شدم از زلف سیاهت

در کوهم و در دشـت  و بیـابـانی خـویشم

از شـوق وصال تو چه ویرانـه شد  این دل

چندی است که شاد ازدل ویـرانی خویشم

یک لحظه پشیمان نشدم از غم آن دوست

عمری است که مشغول نگهبـانی خـویشم

دل کنـده ام از عـالـم دنیــایـی  و لیکـن

دلـبستــه آن  یـار خـراسـانــی خـویشم

تـوفیـق زیـارت بـه جمـالـش نـدهنــدم

این غــم به که گویم غم پنهانـی خـویشم

زان  روز  که  در  بنـد  نگـاه  تـو  اسیـرم

افسـرده  دیـدارم  و   زنـدانــی  خـویشم

سرباز  و  نگهبـانـم  و هم حامـی جـان از

جـمهـوری  اسـلامـی ایـرانــی خـویشـم

من گـرچـه در ایـن دایـره شاعـر نیم امـا

تضمیـن گـر شعریش به  نـادانـی خویشم

شاعر: حمیدرضا فاطمی ...

« اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرج المهدی بحق المهدی »

  « فتوکل علی الله ان الله یحب المتوکلین »

اللهم صل علی فاطمةوابیها ...

وبعلها وبنیها ...

وسرالمستودع فیها ...

بعدد ما احاط به علمک ...

غم مادر ...

اصلاً هیچ نمی توان گفت ...

گاهی فقط باید سکوت کرد ...

التماس دعا ...

« اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرج المهدی بحق المهدی »

  « فتوکل علی الله ان الله یحب المتوکلین »

بسم الله الرحمن الرحیم   ...

اُناجیک َ یا مَوجُوداً فی کُلِ مَکان ...لُعَلَک َ تَسمَعُ نِدائی ...

یه چیزی بگم ؟؟؟

وقتی پاهات بند زمینن واما ...

اما حواست میل پرواز داشته باشد ...

چه حسی داری ؟؟؟

مثه چیزی که تقلامی کند ...

اما نمی شود؟؟؟می شود ؟؟؟

شاید ...

من تقلای پروازم ...

حسی از رهایی ...

اما بندم به این پاهای به جبر جاذبه ی زمین ...

من ــــــــــــدلم ــــــــــــتنگ ناکجاآباد دهاتش شده است ...

دلتنگی چیزه بدی نیست ؟؟؟هست ؟؟؟

گاهی حتی دلتنگی ...حتی دلتنگی ....

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

ایام فاطمه شد....

فردا شب ...شروع بی مادرشدنمان ...

ــــــــــــــــــ شیعه ـــــــــــــــ مادر ـــــــــــــ

وای مادرم ....

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

« اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرج المهدی بحق المهدی »

  « فتوکل علی الله ان الله یحب المتوکلین »