بسم الله الرحمن الرحیم...
جمعه
آخرین
روز
تقویم
نیست
.
.
.
تقویم جیبی همیشگی ام را باز می کنم ...
وشروع می کنم به مرور هفته ایی که ...
شنبه بیدار می شوم وتند تند آماده میشم و میزنم به ...
یکشنبه صبحش خوابم و بعد از ظهر باز عجله عجله آماده میشم و ...
دوشنبه صبی دیگر ...
سه شنبه ...
چهارشنبه ...
پنج شنبه اش نیز ...
جمعه ...
گوشه ی تقویم ام نوشته : هذایوم الجمعه ...
اینجا دیگر خبر از عجله کردن و تند تند آماده شدن نبود ...
اینجا همه چیز آرام است ...
انگار این روز به احترام ِ صاحبش کائنات را وادار به آرامش می کند ...
به طمئنینه ...
به سکون ...
به تفکر ...
به انتظار ...
شما صاحب عصر و زمان ِ مایی و تمام ِ آنات ِ جهان متعلق به شماست ...
نه فقط جمعه و غروب و دلتنگی ...
یا اباصالح المهدی ...
هذا یوم الجمعه ...
سلام آقا بازم این دل بی قرار ِ ...
تمنای دعا ...
« اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرج المهدی بحقهم اجمعین »
« فتوکل علی الله ان الله یحب المتوکلین»
