اعوذبالله من نفسی ...

یه خیالایی تو سَرَمه که نمیدونم چطور باهاشون تا کنم که آدم بشن ...

.................................

روزهای وارونه ...

این روزا تا 8 صبح بیدارم ...

تا 5عصر خواب ...

نمیدونم چم شده ...

فقط میدونم درست 19 اسفند یه روزه خوب ِ بارونی ای بخاطر ...

ویکی دو روز اینورتر و یکی دوروز انورترش ...

روزهای بارونی ...

حالم اینطور بود ...

دلم یه پیاده روی اساسی میخواد ...

مثه وقتی که از دانشکدم برمیگشتم و هوا یه خورده سوز داشت و یه مسیر ِ طولانی رو راه میرفتم ...

 راه میرفتم ومیرفتم ومیرفتم ...

یابازهم از فلکه ساعت ... از کتابخونه رجایی بزنمو پل ُ رد کنم و تمام ِ خیابون ِ نادریو ...

اونقدر که وقتی رسیدم به ایستگاه اتوبوس تازه از ذوق ذوق کردن ِ پاهام بفهمم که اووووف چقدر راه رفتم ...

دم دمای غروب میشد ...

تا از دانشکده به نادری برسم غروب میشد و ...

من بودم و سکوتِ همیشگی و خیالی پر از اتفاق و خط ِ 11...

گاهی حتی حس نمیکردم دورو برم کسی هست ...

انگار نه انگار تو یکی از شلوغ ترین خیابونای اهواز راه میرفتم ...

باتموم ِ تضادها و پارادوکس هایی که احساسم دارن ... اما ...

اما ... این احساسمو دوست دارم ...

خودمو باتموم ِ احساسات ِ مسخرم دوست دارم ...

بااینکه میدونم اینطور که بشم بعدش فشارم سقوط آزاد میره و سِرُم لازم اما ...

من که همش فشارم پایینه و هی آهنو ویتامینو .... بیخیال پس ...

مسخرست ...

..............................................

بابا میگه شاید یه ماه دیگه ...

من اما بی تاب تر ازونم که بتونم باز صبرکنم ...

خدام میدونه ...همیشه ام بهش گفتم ... من تو بعضی چیا آدم ِ صبوری نیستم ...

.....................................................

این روزها هرکانالیو بگیری دلتو حالی به حالی میکنه (به قوله فاطمه کوچولو دختر دایی که زندگیمه) ...

هر شبکه ایی رو که بگیری آدمو میبره امام رضا ...

فاطمه ام از من دلتنگ تره ...

پارسال 2سالگیش اولین بار بود رفت امام رضا ...

نذر داشتن ... بخاطر همین کوچولوی شیرین زبون ...

طفلکی هی میره سمته کمد ِ لباساشو هی جم میکنه ومیگه میخوام برم امام رضا ...

شایدم یهویی آقا طلبیدو فاطمه به دلبرش رسید ...

فاطمه ام دلش رفته ...

دلبر که امام رضا باشه ... دل که هیچ آدمی مدهوش میشه ...

مشهد ِ خودمون :) فاطمه میگه ...

..........................................

بی تاب تر ازهمیشه ...

میخواستم کم بنویسم ...چی شد ...

نمیدونم چمه این روزا دلم میخواد زیاد اینجا بنویسم ...

اونم ساده و فقط از خودم ...

اما این حس ِ مسخره ی درونگرا بودنم همیشه نمیزاره ...

مینویسمو حذف میکنم ...

یا ... اصلن ...........خلسه ................ بهترین حس ِ ...مخصوصن من ...

دلم برا ناکجاآبادم تنگ شده ...

..............................................

داشتم یه چی سرچ میکردم یهو دیدم درمورد آرامگاه قیصر امین پور عکس زدن ...

خیلی قشنگ بود ... خوبه گتوند همین دورو برِ خودمونه ...

باید با بابا یه برنامه بریزیم بریم گتوند هم زیارت هم سیاحت ...

یه زیارتگاه دوست داشتنی ومالامال از آرامش داره گتوند ...

..............................................

خدایا میدونی که عاشقتم ...

دوست دارم آونقدر که ....................زیاد ..............نمیدونم چقدر ...

اوووووووووف .................

همین ...

لاحول و لا قوة الا بالله العلى العظیم ...

« اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرج المهدی بحقهم  اجمعین »

  « فتوکل علی الله ان الله یحب المتوکلین»