پارسي يار
شبکه اجتماعي پارسي زبانان [نسخه آزمايشي]
شبکه اجتماعي پارسي زبانان [نسخه آزمايشي]
RSS
كمي درنگ بايدم...
كمي درنگ بايدم ...
پيام هاي برگزيده مجله پارسي نامه اتاق پيشنهادات پارسي نامه همه‌ي پيامهاي پارسي يار
كمي درنگ بايدم...
كمي درنگ بايدم ...پيام هاي برگزيده مجله پارسي نامه اتاق پيشنهادات پارسي نامه همه‌ي پيامهاي پارسي يار
برگزيدگان مجله در اسفند 1403
1 - عارفانه هاي يک دوست
1 - جوادتبريزي
2 - .: ام فاطمه :.
2 - * راوندي *
سي رتبه برگزيده بر اساس تعداد کل پيام در مجله
1 - آواي روستا
2 - « لنگرودي »
3 - *ابرار*
4 - ذره بين زنده
5 - * گل نرگس *
6 - تبسم بهار ♥
7 - قافيه باران
8 - خادمة الشهدا
9 - علي در کلبه درويشي
10 - محمد_عابديني
11 - ياسيدالکريم
12 - هما بانو
12 - * کميل *
13 - .:راشد خدايي:.
14 - *بنت فاطمه*اظهر
15 - گلهو قطعه اي ازبهشت
16 - انديشه نگار
17 - *زهرا.م
18 - مجنون الحسين ع
19 - *ميثم*
20 - ||عليرضا خان||
21 - شبستان نور
22 - * هاتف *
23 - در انتظار آفتاب
24 - «امير معظم»
25 - *قاصدك*
26 - ♥ ح. بالايي
27 - ساعت يك و نيم
27 - محمد جواد س
28 - شهريار کوچه ها
28 - مهسا خانوم
29 - ميراب عطش
30 - قلمدون
30 - *سحربانو*
+
دل کندن از روضه براي من چه سخت است
مشکل بُوَد دوري ز هيئت ها برايم
هر ساله مزد نوکري ام را حسين جان
مي گيرم از دست علي موسي الرّضايم
+
قصد اين بار من از شعر که آقا بوده
قسمت انگار کمي روضه زهرا بوده
زهر در تن نه که از غم جگرش مي سوزد
ياد مادر که بيفتد به سرش مي سوزد
غرق آتش در و پروانه پرش مي سوزد
از همان روز حسن با پدرش مي سوزد
کودکي بود ولي رنج پدر پيرش کرد
غم مادر دگر از زندگي اش سيرش کرد...
+
از سراپاي مدينه گِل غم ميريزد
اشک از ديده ي غم بار حرم ميريزد
از نگاه نگران، برق الم ميريزد
خوب پيداست که باران ستم ميريزد
آه آرامش زهراست به هم ميريزد
سايه ي خنده از اين گلکده کم کم برود
يا قرار است که پيغمبر اکرم برود ؟
بلواي سقيفه... در... آتش... دود... مادر - علوي-12
+
مرا به غير تو نبود پناه مهـدي جان
که من گدايم و هستي تو شاه مهدي جان
در انتظار تو شاها گذشت عمر عزيز
نگشت حاصل من غيـر آه مهدي جان . . .
+
ماييم و دلي زعشق رويت سرشار
اي مرد خدا! سوار آيينه تبار
هر فاصله ترجمان دلتنگي ماست
بازآ و همه فاصله ها را بردار . . .
+
خون اين باغ، گردن ِ پاييز
ياس همرنگ ارغوان مي شد
چه خبر بود دور ِ طشت طلا
عمه ات داشت نصف ِ جان مي شد...
+
وقتي كه به جستجوي تو رفت اي آب
دريا به ميان جوي تو رفت اي آب
يك جرعه هم از لبش نصيب تو نشد
بگريز كه آبروي تو رفت اي آب
+
چقدر گريه کردي آقاجان
مژه هايت به زحمت افتادند
قمري قطعه قطعه را ديدي
ناله هايت به لکنت افتادند...
+
اين هم از ماهيت نفس نفيس خاك است
سر آقا به روي دامن خيس خاك است
همه اش سجده شده مثل پدر در گودال
خاك سجاده و سجاد انيس خاك است
+
باز گريان غم هم نفسي بايد شد
زائر مرغ غريب قفسي بايد شد
باز يک عده جفا ، زخم روي زخم زدند
از قضا باز عزادار کسي بايد شد
▌► | ► | ◄