داني كه چرا چوب شود قسمت آتش

بي حرمتيش بر لب و دندان حسيـــــــن است..

داني كه چرا آب فرات هست گل آلود

شرمندگيش از لب عطشان حسيـــــــن است...

داني كه چرا خانه حق گشته سيه پوش

زيرا كه خدا نيز عزا دار حسيـــــــن است ...

داني كه از چه رو گاه گاه آيد زلزله

چون زمين هم مي كند با نام زينب هلهله...

داني از چه رو گاه گاه توفان مي شود

صحنه جنگيدن عباس اكران مي شود..

السلام عليك يا اباعبدالله الحسين ...